ရန္ကုန္ညီအစ္မ်ားအသင္းေတာ္
၂၁-၆- ၂၀၀၉ ေန႕ ေဒသနာေ၀ငွခ်က္ (ဦးတင္ေမာင္ထြန္း)
နိဒါန္း ကြၽႏ္ုပ္တို႕ ယံုၾကည္သူမ်ားသည္ ဘုရားသခင္ရဲ႕ သားသမီးမ်ားျဖစ္ၾကသလို ဘုရားသခင္သည္လည္း ကြၽႏ္ုပ္တို႕ ရဲ႕ အဖျဖစ္ပါသည္။ ဆရာႀကီးတစ္ပါးက တိရစၧာန္မ်ားကို သတၱ၀ါဟုမေခၚသင့္ဟုဆိုပါသည္။ အေၾကာင္းမွာ တိရစၧာန္တို႕ တြင္သတၱတည္းဟူေသာ သိျခင္းခုႏွစ္ျဖာရွိသည္မဟုတ္။ လူသာလွ်င္ သိျခင္းခုႏွစ္ျဖာရွိကာ လူသတၱ၀ါဟု ေခၚသင့္သည္ဟု ၄င္းကဆိုပါသည္။ လူတြင္ရွိေသာ သိျခင္းခုႏွစ္ျဖာတြင္ ထာ၀ရႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အသိတရားက ေလးျဖာရွိၿပီး ေလာကႏွင့္ပတ္သက္ေသာအသိတရားက သံုးျဖာျဖစ္သည္။ ထိုသိျခင္းမ်ားတြင္ အထူးအဆန္းဆံုးအရာက လူတြင္ရွိေသာ ၾသတၱပၸစိတ္ျဖစ္သည္။ (က၊၂)တြင္ ဘုရားသခင္သည္ လူကိုဖန္ဆင္းေတာ္မူၿပီး ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ကို ျပဳစုေစာင့္ေနေစျခင္းငွာ ထားေတာ္မူပါသည္။ လူအား ဧဒင္ဥယ်ာဥ္ကိုမစိုက္ပ်ိဳးခိုင္းပါ။ ဘုရားသခင္သည္ လူကိုဖန္ဆင္းၿပီးေနာက္ ေန႕ စဥ္လာကာ လူႏွင့္မိတ္သဟာယဖြဲ႕ ေတာ္မူပါသည္။ ပညတ္ႏွင့္တြဲကာ သတိေပးစကားကိုလည္း မိန္႕ ေတာ္မူပါသည္။ ပညတ္က ေကာင္းမေကာင္းသိကြၽမ္းရာ အပင္ရဲ႕ အသီးကိုမစားႏွင့္ စားလွ်င္ေသမည္ဟုျဖစ္သည္။ (က၊ ၂း၁၆-၁၇)
ဗီဇသံုးျဖာႏွင့္ တြဲဖက္ကာ မဂၤလာျဖစ္ဖို႕ ထို႕ေနာက္၊ ထာ၀ရအရွင္ဘုရားသခင္သည္ ေျမမႈန္႕ ျဖင့္ လူကိုဖန္ဆင္းကာ သူ၏ႏွာေခါင္းထဲသို႕ ဇီ၀အသက္ကိုမႈတ္ေတာ္မူလွ်င္။ လူသည္အသက္ရွင္ေသာသတၱ၀ါျဖစ္၏။ (က၊ ၂း၇) ဘုရားသခင္သည္ လူကိုဖန္ဆင္းရာတြင္ ျဖစ္ေစဟု ႏႈတ္ထြက္အားျဖင့္ဖန္ဆင္းသည္မဟုတ္ပါ။ ဦးစြာ ေျမမႈန္႕ ကိုယူ၍ ပံုသြင္းဖန္ဆင္းပါသည္။ သို႕ ေသာ္ အသက္မရွိေသးပါ။ ထို႕ ေနာက္ ဘုရားသခင္သည္ မိမိႏွင့္သ႑န္တူ ဇီ၀အသက္ကို မႈတ္ေတာ္မူလွ်င္ လူသည္အသက္ရွင္ေသာသတၱ၀ါျဖစ္လာပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူကိုအေသးစိတ္ပံုသြင္းဖန္ဆင္းထားျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္ဖန္ဆင္းေသာလူသားတြင္ ၾသတၱပၸစိတ္ရွိသည္။ ၾသတၱပၸသည္ အလိုအေလွ်ာက္သိေသာ အသိပညာျဖစ္သည္။ ကာယႏွင့္ပတ္သက္၍သိရာတြင္ အနီး၌ပုပ္ေနေသာ အရာတစ္ခုရွိပါက မျမင္ေသာ္လည္း အနံ႕ အာရံုကသိေနသည္။ ထိုသို႕ သိဖို႕ ရန္ ေက်ာင္းတက္ဖို႕ မလို၊ သင္ေပးဖို႕ မလိုပါ။ ထို႕ အတူ သာယာေသာအသံႏွင့္ ဆူညံေသာအသံကိုလည္း ခြဲျခား၍သိပါသည္။ (က၊၄)တြင္ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ ရသည္။ လူအာဒံသည္ မယားဧ၀ႏွင့္ ဆက္ဆံသျဖင့္ ပဋိသေႏၵဆြဲယူ၍ ကာဣနကိုဘြားျမင္လွ်င္ ထာ၀ရဘုရား၏လူကို ငါရၿပီဟုဆိုေလ၏ (က၊ ၄း၁)။ ဘုရားသခင္သည္ လူအား ဗိဇသံုးျဖာႏွင့္တြဲဖက္ မဂၤလာရွိဘို႕ ဖန္ဆင္းေတာ္မူပါသည္။ မဂၤလာရွိစြာတုန္႕ ျပန္၍ရွင္သန္ပါက မဂၤလာအက်ိဳးကို အမွန္ပင္ခံစားရမည္ျဖစ္ပါသည္။ အေရြးမွား၍မဂၤလာေပ်ာက္သြားရသည္မွာ လူဘက္ကခြၽတ္ယြင္းမႈေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဘုရားသခင္သည္ လူကိုပြားမ်ားေစဘို႕ ဗီဇသဘာ၀ႏွင့္ဖန္ဆင္းေသာ္လည္း ဘုရားသခင္၏အႀကံအစည္ေတာ္ကို ျပည့္စံုေစဖို႕ ဆင္ျခင္သည့္ အတြင္းအာရံုေပ်ာက္ေနၾကသည္။ ဘုရားသခင္က ပြားေစလိုေသာ္လည္း ေမြးလာမည့္ကေလးကို ၾကည့္ရႈျပဳစုရမည့္တာ၀န္ကို စဥ္းစားၿပီး ကေလးမယူေသး။ ငါလိုခ်င္မွငါယူမည္ဟုဆိုၾကသည္။ ထိုသို႕ ျပဳၾကရင္းႏွင့္ အေလးလိုခ်င္သည့္ အခ်ိန္တြင္မရႏိုင္ၾကေတာ့။ ထိုအထဲတြင္ ယေန႕ အမႈေတာ္ေဆာင္မ်ားပင္ ပါေနၾကသည္။ ေမြးလာမည့္ကေလးတစ္ေယာက္ကို အဆင့္ျမင့္ျမင့္ေက်ာင္းတြင္ မထားႏိုင္လွ်င္ ဒုကၡဟု သူတို႕ ကေတြးၾကသည္။ အခ်ိဳ႕ က သားသမီးမ်ား ပညာေရးကိုေငြေၾကးႏွင့္တည္ေဆာက္ေပးဘို႕ စဥ္းစားၾကရင္း သိန္းႏွစ္ဆယ္သံုးဆယ္ကုန္ၿပီးမွ ဆယ္တန္းမေအာင္ၾကသူမ်ားရွိသလို ရိုးရိုးက်ဴရွင္ကေလးထားၿပီး ေအာင္သြားၾကသူမ်ားလည္း ရွိၾကပါသည္။ ယခင္က အိမ္ေထာင္ က်ၿပီးသူမ်ားအား အေလးမရေသးဘူးလားဟုေမးၾကသည္။ ယေန႕ တြင္မူ ကေလးမယူေသးဘူးလားဟုေမးၾကသည္။ ေ၀ါဟာရစကားကေျပာင္းသြားသည္။ ေျပာၾက၊ ေမးၾကေသာစကား၌ ဇာတိသံပါလာသည္။ အခ်ိဳ႕ မိဘမ်ားက မဟာ၀ိဇၹာမၿပီးေသး၍ ကေလးမယူေသးဟုေျပာၾကသည္။ ထိုသို႕ ပညာေနာက္လုိက္ရင္းႏွင့္ အခ်ိန္လြန္သြားၿပီး ကေလးမရၾကေတာ့ ဘုရားသခင္က မိႏွင့္ဖျဖစ္ဘို႕ ျပင္ဆင္ေပးပါလွ်က္ မိခင္၊ဖခင္ျဖစ္ခြင့္မရၾကေတာ့၊ ဘုရားသခင္က မဂၤလာႏွင့္ သားသမီးရတနာျဖစ္ဘို႕ ျပင္ဆင္ေပးပါလွ်က္ မိမိဇာတိအလိုဆႏၵေနာက္လိုက္မိသျဖင့္ မရၾကျခင္းမွာ လူ႕ လက္ကခြၽတ္ယြင္းခ်က္ျဖစ္သည္။
၀ိဥာဏဗီဇသဘာ၀ကိုရ၍ ဘုရားသခင္ဆုခ်ေပးေတာ္မူေသာ သားသမီး၊ ရတနာတို႕ ၌ မိဖတို႕ ထံမွ ဗီဇသံုးျဖာပါလာၾကပါသည္။ ထိုဗီဇသံုးျဖာကို သိသူရွိသလို မသိသူလည္းရွိသည္။ အခ်ိဳ႕ ကသိပါလွ်က္ မယံုၾကည္သူရွိသလို၊ သိၿပီးယံုၾကသူလည္းရွိပါသည္။ ပထမဗီဇက ၀ိဥာဏဗီဇျဖစ္သည္။ ထိုဗီဇက ေကာင္းကင္ဘံုရွင္အဖဘုရားထံမွလာပါသည္။ (က၊၂)တြင္ အာဒံမွဆင္းလာသည့္ ညီအစ္ကိုႏွစ္ဦးကိုေတြ႕ ရသည္။ အစ္ကိုႀကီး ကာဣနၿဖစ္ၿပီး ညီက အာေျဗလျဖစ္သည္။ သူတို႕ သည္ အရြယ္ေရာက္လာေသာအခါ အလုပ္လုပ္ၾကသည္။ အစ္ကိုႀကီးကလယ္လုပ္ၿပီး ညီကသိုးထိန္းျဖစ္သည္ ဘုရားသခင္၏အလိုေတာ္က အရြယ္ေရာက္သူတိုင္း အလုပ္လုပ္ၾကဖို႕ ျဖစ္သည္။ မိမိကိုယ္တိုင္က အလုပ္မလုပ္ဘဲ ေရသာခို၍အျခားသူမ်ား၏ ႀကြယ္၀မႈကိုမွီခိုဘို႕ ဘုရားသခင္အလိုေတာ္မရွိပါ။ အခ်ိဳ႕ ေယာက္်ားေလးမ်ားက လံုလ၀ီရိယျပဳ၍အလုပ္မလုပ္ခ်င္ၾက၊ ခ်မ္းသာႀကြယ္၀ေသာမိန္းကေလးတစ္ဦးကို အိမ္ေထာင္ဖက္၍ ျဖတ္လမ္းနည္းျဖင့္ ႀကြယ္၀လာဖို႕ ဥာဏ္ႏွင့္ေတြး၍အားထုတ္ၾကသည္။ ေလာကီက႑ႀကြယ္၀သလိုရွိေသာ္လည္း မိန္းမထမီအနားခိုစားသူဟု အေျပာခံရသည္။ သိကၡာမရွိေသာလုပ္ရပ္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႕ ျပဳသင့္မျပဳသင့္ ၾသတၱပၸစိတ္က အသိေပးေသာ္လည္း အေလးမထားၾက၊ ကာဣနႏွင့္ အာေျဗလတို႕ သည္ အခ်ိိန္တန္ေသာအခါ ပူေဇာ္သကၠာကို ဘုရားသခင္ထံယူေဆာင္လာၾကသည္။ ကာဣနက လယ္ထြက္အသီးအႏွံကိုယူေဆာင္လာၿပီး အာေဗလက သိုးစုမွ အဦးဖြားေသာသိုးႏွင့္ ဆီဥကိုေဆာင္ခဲ့ပါသည္။ ဘုရားသခင္သည္ အာေဗလ၏ပူေဇာ္သကၠာကိုလက္ခံေသာ္လည္း ကာဣန၏ပူေဇာ္သကၠာကိုလက္မခံပါ။ ဘုရားသခင္သည္ မည္သည့္အရာကို ႏွစ္သက္သည္ကို ၾသတၱပၸက သင္ေပးေသာ္လည္း ကာဣနက အေလးမထားပါ။ လူ၌လုပ္သင့္သည့္အရာ မလုပ္သင့္သည့္အရာကို အသိေပးေဖာ္ျပေသာ ၾသတၱပၸစိတ္ ဗီဇထဲ၌ပါလာပါသည္။ ဘုရားသခင္၏ ၀ိညာဥ္ေတာ္ ဆံုးမပဲ့ျပင္ေတာ္မူသမွ်ေသာသူ တို႕သည္ ဘုရားသခင္၏သားျဖစ္ၾက၏။ (ေရာ၊ ၈း၁၄) တမန္ေတာ္ႀကီးက ဘုရားသခင္၏သားျဖစ္သူတိုင္းသည္ ဘုရားသခင္ဆံုးမပဲ့ျပင္ေတာ္မူေၾကာင္းကို သိေသာ၀ိညာဥ္သဘာ၀အလင္းရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထားသည္။ ဘုရားသခင္ သည္ေလာက၌ရွိေသာ မိမိသားသမီးမ်ားအားျဖင့္ ေလာကီသားမ်ားေရွ႕ ၌ ဘုန္းထင္ရွားေစဖို႕ အလုိေတာ္ရွိပါသည္။
စိတ္ဓါတ္ေရးရာဗီဇ သားသမီးတို႕တြင္ပါလာေသာ မိဘတို႕ထံမွေနာက္ထပ္ဗီဇတစ္ခုမွာ စိတ္ဓါတ္ေရးရာဗီဇျဖစ္သည္။ ထိုဗီဇကဥာဏ္ထက္သည္။ ပါးနပ္သည္။ ပညာဆည္းပူးရာတြင္လြယ္ကူသည္။ ဖခင္ကထက္ျမက္လွ်င္ ထက္ျမက္သလို သားသမီး၌ပါလာသည္။ ေလာက၌အသက္ရွင္စဥ္ မိမိအတြက္အက်ိဳးရွိမည့္အရာကို ေရြးခ်ယ္၍အသက္ရွင္တတ္သည္။ ယာကုပ္၏ဘုရားသခင္ကိုယံုၾကည္ေသာဗီဇ၊ ေၾကာက္ရြံ႕ေသာဗီဇ မည္သည့္သားသမီး၌ရသနည္း။ အျခားေသာသားမ်ား၌မရ။ ေယာသပ္၌ရသည္။ ဘုရားသခင္သည္ ေယာသပ္အား အိပ္မက္ရူပါရံုျဖင့္စကားေျပာပါသည္။ ေယာသပ္အား ဘုရားသခင္က သင္သည္ ဖခင္ႏွင့္အစ္ကိုမ်ားအားကိုး ရေသာသူ၊ အမွီျပဳရေသာသူျဖစ္မည္ဟု မိန္႕ေတာ္မူပါသည္။ သို႕ေသာ္ ထိုသို႕မိန္႕ေတာ္မူေသာသူကကၽြန္ျဖစ္သြားပါသည္။ လူ႕အျမင္၌ၾကည့္ျမင္ပါက ဘုရားသခင္ မွားၿပီလားဟု ဆိုဘြယ္ရွိေသာ္လည္း ဘုရားသခင္မမွားပါ။ အစ္ကိုတို႕က ေယာသပ္အား ကၽြန္ျဖစ္ဖို႕ေရာင္းေသာ္လည္း သခင္ျဖစ္သူ ေပါတိဖာအိပ္၌ ယံုၾကည္၍ တစ္အိမ္လံုးအပ္ႏွံျခင္းခံရသည္အထိ ဘုရားရွင္ကေယာသပ္အား ခ်ီးေျမာက္ပါသည္။ ေယာသပ္ဘက္၌ဘုရားရွင္ပါရွိပါသည္။ ထိုအခ်ိန္၌စံုစမ္းေႏွာက္ယွက္ျခင္းက သခင္မယားကေယာသပ္အား ႏွစ္သက္၍သူႏွင့္အတူ အိပ္ဖို႕ေသြးေဆာင္ပါသည္။ သို႕ျဖစ္လွ်င္ အျပစ္ႀကီးေသာဤအမႈကို ကၽြန္ေတာ္ျပဳ၍ ဘုရားသခင္ကို အဘယ္သို႕ ျပစ္မွားႏိုင္သနည္းဟု သခင္မယားကိုျငင္း၍ ျပန္ဆို၏ (က၊ ၃၉း၉)။ ေယာသပ္သည္ ဘုရားသခင္ကိုေၾကာက္ရြံ႕၍ မျပဳသင့္ေသာအမႈကို ေရွာင္ပါသည္။ ယေန႕ကၽြႏ္ုပ္တို႕၌မျပဳသင့္သည္အရာကို မျပဳမိဖို႕ရန္ ဘုရားသခင္က အသိဥာဏ္ဗီဇထည့္ေပးထားသည္ကို သတိျပဳၾကပါ။ ေယာသပ္သည္ ဘုရားသခင္၏စကားေၾကာင့္ မမွားယြင္း အျပစ္ကိုေရွာင္ေသာ္လည္း သခင္မ၏လွည့္စားတိုင္တန္းမႈေၾကာင့္ ေထာင္က်သြားပါသည္။ အခ်ိဳ႕ေသာအခ်ိန္မ်ားတြင္ အမွန္ကိုျပဳပါလွ်က္ လူ႕ဥပေဒအရ အျပစ္ကိုေဖာ္ရာ၌ လူေရွ႕တြင္ အမွန္မေပၚတတ္ပါ။ အမွားက အမွန္ကဲ့သို႕ေဖာ္တတ္သည္။ သို႕ေသာ္ ဘုရားေရွ႕တြင္ အစဥ္သျဖင့္ အမွန္ကေပၚေနပါသည္။ ေယာသပ္သည္ ေထာင္ထဲေရာက္မွ ဖာေရာဘုရင္ထံနားေပါက္ၿပီး အဆံုး၌ အိပ္မက္ရူပါရံုအတိုင္း ခ်ီးေျမာက္ျခင္းခံခဲ့ရပါသည္။
ကာယဗီဇလည္းအေမြရသည္ ဖခင္ထံမွကာယႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ဗီဇသဘာ၀လည္း သားသမီး၍ပါလာတတ္ပါသည္။ ဖခင္ကအရပ္ရွည္ၿပီး မိခင္ကေလးေပ မျပည့္ပါက သားသမီးတို႕၍ အခ်ိဳ႕က ဖခင္ဘက္လိုက္ၿပီး အရပ္ကမိုးထိုးသည္အထိျမင့္တတ္သလို၊ အခ်ိဳ႕က မိခင္ဘက္လိုက္ၿပီး ပုတတ္သည္။ ထိုသက္ေသက မိဘႏွစ္ပါးမွပါလာေသာ ကာယဗီဇသဘာ၀ျဖစ္သည္။ ဖခင္ကႀကံံ႕ခိုင္သန္စြမ္းလွ်င္ သားသမီးကလည္းႀကံ႕ခိုင္သန္စြမ္းတတ္သည္။ ဖခင္ကအသားညိဳလွ်င္ သားသမီးလည္းအသားညိဳသည္။ ထို႕အတူ ဖခင္၊ မိခင္ အႏုပညာဘက္အားသန္ပါက သားသမီး၌လည္း ထိုဗီဇသဘာ၀ပါလာၿပီး အႏုပညာဘက္၌ ထူးခၽြန္ထက္ျမက္ တတ္သည္။ ဖခင္မ်ားကလည္း သားသမီးမ်ား၌ မိမိတို႕ကာယဗီဇစြမ္းရည္မ်ားပါလာၾကသည္ကို ေတြ႕ရသည့္အခါ ၀မ္းသာေက်နပ္၍ ပီတိျဖစ္ၾကရသည္။ အခ်ိဳ႕ သားသမီးမ်ားက ဖခင္ႏွင့္တူရွိသလို၊ မိခင္ႏွင့္တူၾကသည္မ်ားလည္းရွိသည္။ သားသမီးမ်ားက မိဖထံမွေကာင္းေသာ အေမြဗီဇရၾကသည္ရွိသလို မေကာင္းေသာအေမြ ဗီဇရၾကသည္မ်ားလည္း ရွိၾကသည္။ အေဖတူသား၊ အေမတူသားဟု ပတ္၀န္းက်င္ကေျပာၾကပါက မိဘမ်ား ၀မ္းသာၾကည္ႏူးၾကရသည္။ အေဖလည္းလူဆိုးျဖစ္မွ သားလည္းဆိုးၿပီေပါ့ဟု အေျပာခံရပါက မိမိအတြက္လည္းမေကာင္းသလို ပတ္၀န္းက်င္အတြက္လည္း မေကာင္းပါ။ သို႕ျဖစ္၍ ဖခင္မ်ားအေနႏွင့္ အထက္ေဖာ္ျပ ခဲ့ေသာဗီဇသံုးျဖာကို မိမိတို႕သားသမီးမ်ား၌ လက္ဆင့္ကမ္းအေမြေပးေနၾကသူမ်ားျဖစ္၍ အခြင့္ထူးသလို၊ တာ၀န္လည္းႀကီးပါသည္။ ထိုသူကို လက္ခံသမွ်ေသာ သူတည္းဟူေသာ ကိုယ္ေတာ္ကိုယံုၾကည္ေသာသူတို႕အား ဘုရားသခင္၏ သားျဖစ္ရေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူ၏ (ေယာ၊ ၁း၁၂)။ ယံုၾကည္သူတိုင္းအား ဘုရားသခင္ကေပးေသာအေမြျဖစ္သည္။ ထိုဗီဇအေမြကို အေလးထားအသက္ရွင္ေသာသူတိုင္း ေလာကကိုေအာင္ျမင္ၾကသူမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ယေန႕ ေလာကကို ေအာင္ျမင္ေသာ ဖခင္မ်ားကို အသင္းေတာ္၊ အိမ္ေထာင္၊ တိုင္းျပည္၊ ပတ္၀န္းက်င္တို႕၌ လိုအပ္ေနပါသည္။ ဖခင္မ်ားအေနႏွင့္လည္း ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္၌ မည္သည့္ဗီဇသဘာ၀က အားသန္သလို၊ မည္သည့္ဗီဇသဘာ၀က အားနည္းသည္ကိုသိၿပီး ျပင္ဆင္ၾကလွ်က္ ဘုရားသခင္ေရွ႕ေတာ္၌ ဂုဏ္ျပဳထိုက္ေသာဖခင္ျဖစ္ဖို႕ အေလးဂရုျပဳသင့္ပါသည္။ သားသမီးမ်ားဆိုး၍ဆံုးမရခက္ေနလွ်င္ စိတ္မပ်က္ပါႏွင့္၊ အားမေလ်ာ့ပါႏွင့္၊ ဘုရားသခင္မစတတ္ႏိုင္ပါသည္။ ဘုရားသခင္ဘက္လွည့္၍ ကိုယ္ေတာ္ကို ကိုးစားပါက ေနာက္က်သည္မရွိပါ။ ငါမတတ္ႏိုင္ေသာအရာ တစ္စံုတစ္ခုရွိလိမ့္မည္ေလာ (ေယရမိ ၃၂း၂၇)။ ဘုရားသခင္အားျဖင့္ သားသမီးမ်ား အသက္တာေျပာင္းလဲလာႏိုင္ပါသည္။ သစၥာေတာ္ကိုေစာင့္၍ ပညတ္ေတာ္တို႕ကို က်င့္ျခင္းငွာ၊ သတိျပဳေသာသူတို႕၏ သားစဥ္ေျမးဆက္တို႕သည္ ကုသလတရားေတာ္ႏွင့္ ဆိုင္ရၾက၏။ (ဆာ၊ ၁၀၃း၁၈)။ ဘုရားသခင္၏ ႏႈတ္ကပတ္ေတာ္ကို အေလးဂရုျပဳႏွလံုးသြင္း၍ အသက္ရွင္ေသာဖခင္တို႕၏ ေကာင္းေသာဗီဇသဘာ၀အေမြသည္ သားစဥ္ေျမးဆက္တိုင္ ဘုရားသခင္သက္ေရာက္ေစသည္ျဖစ္၍ မိမိတို႕သားေျမးမ်ား၌ မဂၤလာရွိေသာဗီဇအေမြသံုးျဖာကို လက္ဆင့္ကမ္းေပးႏိုင္ေသာ ဖခင္မ်ားျဖစ္ဖို႕ရန္ အာရံုျပဳအသက္ရွင္ၾကဖို႕ရန္ ဖခင္မ်ားအား ေမတၲာႏွင့္ အားေပးတိုက္တြန္းလိုက္ပါသည္။
No comments:
Post a Comment